Με τα εφόδια αυτά βρέθηκα στην Αίγυπτο στο Βαμβακεμπόριο. σε ένα χωριό, το Ασμούν τής Μενουφίας, έμεινα επί πολλούς μήνας χωρίς νά μιλήσω ούτε λέξι ελληνική ούτε άλλη γλώσσα. με συντροφιά τούς απλοϊκούς φελάχους, βαμβακοπαραγωγούς, κατόρθωσα μέσα σε πέντε μήνες νά εκμάθω την αραβική με όλους τούς δυσκόλους λαρυγγισμούς της. την εκμάθησι τής αραβικής ήρθε νά συμπληρώσει ένας Χότζας, ο Σέχ Αχμέτ με την βοήθεια τού οποίου επεδόθην εις την ανάγνωση τού Κορανίου και τής <<ΜΠΟΥΝΤΑΓΙΑ ΕΛ ΖΟΧΟΥΡ>> ένα βιβλίο τής αραβικής φιλολογίας τύπου Αισώπειων Μύθων. Η Μάνα μου δανείσθηκε εκατό δραχμές από την θεία μου Γιαννούλα Τζιβελοπούλου και μ’ αυτά πήγα στον Πειραιά νά βρω εργασία. Μπήκα σ’ ένα μπακάλικο στην Τρούμπα και υπηρέτησα 21 μέρες με μισθό 23 δραχμές το μήνα. Εν συνεχεία επέτυχα την πρόσληψη μου εις ένα Ασφαλιστικό Γραφείο. Εδώ ο καλός μου προϊστάμενος Δημήτριος Κουτσικόπουλος μου έδωσε τα πρώτα μαθήματα τής ασφαλιστικής εργασίας. υπηρέτησα πιστώς και ευγνωμόνως το γραφείο αυτό επί δεκαεπτά συναπτά έτη. την πρώτη Ιανουαρίου 1932 ίδρυσα ίδιο Γραφείο με στέγη ένα διαμέρισμα τής Οικογένειας Κύρου επί τής Πανεπιστημίου 16 όπου σήμερα ή ΕΤΒΑ. Αντιπροσώπευσα κατά καιρούς διαφόρους ξένας ασφαλιστικάς εταιρείας. την 27ην Μαρτίου 1942 ίδρυσα βοηθούμενος και από διαφόρους καλούς συνεργάτας μου την Ελληνική Ασφαλιστική Εταιρεία <ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΛΟΫΔ>, την οποίαν υπηρετώ και προσέχω ακόμη σαν καλή μου θυγατέρα. Πήρα για σύντροφο, τής ζωής μου την Αγγελική, το γένος Δημητρίου Αγγελίδου από την Κωνσταντινούπολη. με άφησε την 28ην Φεβρουαρίου 1976 και...... πήρε το δρόμο της,...... δρόμο πού ακολουθούμε όλοι μας. Είμαι από πολλών ετών μέλος τής Deutscher Verein Fur Versicherungs – Wissenschaft Βερολίνου, τού Φιλολογικού Συλλόγου < Παρνασσός>, τού Ροταριανού Ομίλου Αθηνών, τού Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών, τού Ελληνογαλλικού Συνδέσμου, τού ΈλληνοΕλβετικού Συλλόγου Eynard. Εφοίτησα σε Τεκτονικά και Θεοσοφικά Εργαστήρια, έζησα από κοντά τις τεχνικές των Γιόγκα και το Γιογκικό τρόπο ζωής, σκοπός τού όποίου είναι νά βοηθήση τον άνθρωπο νά απελευθερώσει το απέραντο δυναμικό πού κοιμάται μέσα του. Από τα μικρά μου χρόνια αγάπησα το ύπαιθρο και τα ταξίδια. Όλες οι φωνές τής φύσεως, όλες οι μελωδίες και οι αρμονίες της, οι ψίθυροι των δασών, των πουλιών τα κελαηδίσματα και ακόμη τα ορατόρια, τα Requiem, οι πνοές μέσα από τα υψηλά αλληλούια των μεγάλων συνθετών γέμισαν τη ζωή μου με στοχασμούς μπροστά στη φύσι και έψαξα μέσα στα στοιχεία της νά βρω το Δημιουργό, νά βρω το χέρι τού Μεγάλου Αρχιτέκτονα τού Σύμπαντος. Από την στιγμή πού πιάστηκα στο φουστάνι τής μάνας μου για νά στηρίξω τα πρώτα μου βήματα έως σήμερα ο κύκλος σημειώνει έτη 88. Η φτώχεια πού κληρονόμησα από το σπίτι μου, το σχολείο, ή πάλη για τη ζωή, τα σχετικώς πολλά ταξίδια μου, ο συγχρωτισμός μου με άλλους λαούς πολιτισμένους άλλά και πρωτογενείς, με νομάδες, ακόμη και δασοβίους στις όχθες τού Αμαζονίου, οι επαφές μου αυτές με τη ζωντανή φύσι όλα τα ταξίδια μου, οι στοχασμοί μου, τα φιλοσοφικά και άλλα βοηθήματα και τα κύματα πού μέσα στους βαθείς στοχασμούς κατόρθωσε νά συλλάβη ο εγκέφαλός μου, δεν μου έφεραν απάντηση εις το μεγάλο ερώτημα: Τι είμαι; Από πού έρχομαι; Πού πηγαίνω; .... και με το λαδολύχναρο τής ζωής στο χέρι, μικρός, ταπεινός, ασήμαντος, ανυπολόγιστος, πορεύομαι ψάχνοντας τα βάθη τής απεραντοσύνης. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ - ΓΕΝΝΗΤΡΑ ΜΑΝΑ - ΣΤΕΡΝΟ ΜΟΥ ΑΡΑΞΟΒΟΛΙ

Αυτοβιογραφικό σημείωμα Λεωνίδα Ζαφείρη

Γεννήθηκα το 1893. Πατέρα μου δεν εγνώρισα, γιατί μ’ άφησε δυο χρονών. Τα πρώτα μου γράμματα μου τα έδωσε ο δάσκαλος ο Μερμήγκης. Κάτω από τη στέγη της ιστορικής σχολής Καρυτσιώτη που ιδρύθηκε το 1805 οι Ιωάννης Ελευθερίου, Σωτήριος Αγρανιώτης, ο Παπαριστείδης Αγρανιώτης με σχολάρχην τον Αντώνιο Πρωτοπαπά, που ήσαν οι δάσκαλοί μας και ταυτόχρονα σύμβουλοι των μανάδων μας, μας έδωσαν ότι μπορούσαν για τη μόρφωσί μας. Μεγάλο προνόμοιο για μας ότι ο Σχολάρχης μας Αντώνιος Πρωτοπαπάς, αδελφός του τότε Πατριάρχου Αλεξανδρείας, είχε κάμει τας σπουδάς του εις Ιερουσαλήμ και Βερολίνο ( την εποχή εκείνη! ) και οικονομικώς ανεξάρτητος, όπως ήταν έκανε ότι μπορούσε για να δώσει στην πατρίδα του το Αστρος καλούς πολίτας.